E-course deel 1: Het leven is als een computerspel.

Het leven is als een computerspel

In het boek “Life is a Game!” is één van de analogieën die gebruikt wordt dat van een computerspel.

In een computerspel controleert de menselijke speler een “mannetje” dat zich in een virtuele wereld bevindt. Om het mannetje iets te laten doen, dient de speler instructies te geven via de muis, het toetsenbord of een of andere joystick. In de meeste computerspellen heb je een vogelperspectief (je bekijkt het van bovenaf). In die virtuele wereld zijn er ook nog andere “mannetjes”. Sommigen zijn tegenstanders, sommigen bondgenoten, sommigen zijn hulpbronnen en andere zijn enkel achtergrondfiguren.

Elk computerspel heeft een doel. In een formule 1 race spel gaat het om het eerst over de finish lijn te komen, in een oorlogspel gaat het om het andere team te verslaan en in een constructiespel gaat het om de grootste stad, spoorweg of bevolking. Afhankelijk van je voorkeuren en van je zin op dat moment verkies je een bepaald spel te spelen en niet een ander. Het is niet zo dat het ene beter is dan het andere, maar op dat moment verkies je een bepaalde ervaring die het ene spel je kan bieden en het andere niet.

Met andere woorden:

1. Je hebt een mannetje nodig om te kunnen spelen. Anders kan je enkel kijken (wat soms wel eens leuk is, maar het geeft niet dezelfde voldoening, plezier en opwinding van zelf te spelen).
2. Jij hebt het overzicht. Het mannetje heeft dat niet.
3. Het mannetje heeft instructies nodig om te bewegen. Anders doet het niets of is het enkel reactief op wat andere mannetjes doen.
4. In één spel speel je tegen een vriend, terwijl diezelfde vriend je bondgenoot kan zijn in het volgende spel. Beide ervaringen kunnen even leuk zijn!
5. Hoewel er veel competitie is (een gevecht winnen, eerst over de finish lijn komen, het grootste gebouw bouwen), is het uiteindelijk slechts een manier om een ervaring te hebben die je als mens niet kan hebben. Het is enkel een spel.

Nu dat we naar het computerspel hebben gekeken, is het tijd om onze blik te werpen op ons leven als mens.

Als mens krijgen we net als een mannetje in een computerspel aanwijzingen welke richting we kunnen uitgaan. Dit noemen we dan intuïtie of buikgevoel (gut feeling).

Iedereen kent dit en ervaart dit van tijd tot tijd. Wanneer echter de vraag wordt gesteld wat intuïtie is, dan is het niet zo gemakkelijk om daar een antwoord op te geven.

Vaak komen er dan antwoorden zoals: “Een diep weten zonder dat het verstand er in tussenkomt.” of “Voelen wat juist is.” of “Zien wat de volgende stap dient te zijn.”

De vraag is dan waar deze kennis, dit weten, dit gevoel of dit zien vandaan komt. Is het iets dat we oppikken vanuit het collectief onbewuste of het kwantumveld (Zero Point Field)?

Ook ik vind het moeilijk om er woorden op te plakken. Wat ik echter heb ervaren, is dat de analogie met computer games hierbij kan helpen. Uiteraard heeft elke analogie of metafoor zijn limieten, maar ik heb gemerkt dat computerspelen enkele antwoorden kunnen bieden in onze zoektocht naar vervullende relaties.

Laten we dus eens de analogie maken. Laten we dit doen door het computerspel te matchen met het spel dat we als mens spelen, ook wel eens het leven genoemd. 🙂

Laten we veronderstellen dat het mannetje jou (of mij) is in onze menselijke vorm en dat de speler onze Ziel, Inner Being, Hogere Zelf of Spirit is of welke naam je ook gebruikt voor de connectie met het Universum, God of de Bron. Laten we om de beelden van de analogie goed te kunnen gebruiken de woorden “Menselijke Vorm” en “Hogere Zelf” kiezen. Als je zelf andere termen verkiest, dan gebruik je die uiteraard.

Laten we nu de matching eens doen:

1. Je Hogere Zelf heeft een Menselijke Vorm nodig om te kunnen spelen. Anders kan Het enkel kijken (wat soms wel eens leuk is, maar het geeft niet dezelfde voldoening, plezier en opwinding van zelf te spelen).
2. Je Hogere Zelf heeft het overzicht. Je Menselijke Vorm heeft dat niet.
3. De Menselijke Vorm heeft instructies nodig om te bewegen. Anders doet het niets of is het enkel reactief op wat andere Menselijke Vormen doen.
4. In één spel speelt Je Hogere Zelf tegen een vriend, terwijl diezelfde vriend Zijn of Haar bondgenoot kan zijn in het volgende spel. Beide ervaringen kunnen even leuk zijn!
5. Hoewel er veel competitie is (een gevecht winnen, eerst over de finish lijn komen, het grootste gebouw bouwen), is het uiteindelijk slechts een manier om een ervaring te hebben die Je Hogere Zelf niet kan hebben. Het is enkel een spel.

Interessant hé. 🙂

Misschien heb je niet zoveel affiniteit met computerspelen. In dat geval wil ik benadrukken dat het slechts één van de analogieën is die in deze e-course gebruikt worden. Ik hoop dat je wel hebt gemerkt dat het ons uitnodigt om eens anders naar het leven en onze relaties te kijken.

Later in deze e-course zullen we dieper ingaan op praktische tips, maar voor nu zijn dit al enkele inzichten en uitnodigingen:

• De andere mensen in je leven (partner, ouders, kinderen, collega’s, baas, klanten, …) kunnen tegenstanders lijken die pijn of lijden veroorzaken. Sta je er voor open om je kijk op hen te veranderen en hen als “mannetjes” in je spel te zien?
• Iedereen speelt zijn of haar spel op planeet Aarde. Wil je eens overwegen dat hun spel wel eens helemaal anders zou kunnen zijn dan het jouwe, inclusief de uitdagingen, voorkeuren en te volgen paden?
• Als het leven zoals een spel is, sta je er dan voor open om planeet Aarde te bekijken als een soort van spelbord waar neutrale gebeurtenissen plaatsvinden die we dan als “goed” of “slecht” bestempelen, afhankelijk van onze gezichtspunt en onze achtergrond?

Ik nodig je tevens uit om twee van de gratis uittreksels uit “Life is a Game!” te lezen en er eens over na te denken:

• Het verhaal van de Boerenzoon
• De Hemelse Game Room

Tot binnen drie dagen!

Jan