In het vorige deel van de e-course “Vervullende Relaties – Thuis en op het werk” keken we naar de rollen die andere mensen in ons leven spelen.
Vandaag gaan we verder met een andere “uitnodiging” van het boek “Life is a Game!”: vergeef anderen en vooral jezelf.
Een erg krachtige manier om de waanzinnige wachters wat te kalmeren zodat ze opnieuw geprogrammeerd kunnen worden als je liefdevolle helpers, is vergeven.
Wanneer we nog volledig ondergedompeld zijn in het fase 1 spel, is dit hoe vergeven er uitziet:
- Die persoon heeft me aangevallen.
- Ik voel me een slachtoffer.
- Ik zal haar vergeven (maar vergeten doe ik het niet).
- Dat maakt van mij de betere persoon en van haar de mindere. Door haar te verwijten, maak ik mezelf sterker en groter. Dat zorgt er voor dat ik me beter voel over mezelf zodat ik verder kan met mijn leven.
- Ik kan het echter niet vergeten omdat ik waakzaam moet zijn voor een volgende aanval. Ik kan al kiezen welk spel ik de volgende keer zal spelen: “Arme ik, doe het niet nog een keer” (slachtoffer), “Arm ding, het is niet haar fout” (redder) of “Ik zal ervoor zorgen dat ik de eerste ben om een (letterlijke of figuurlijke) klap uit te delen” (dader).
Dit is echter niet vergeven. Het is van de huidige gebeurtenis een staakt-het-vuren maken zodat je verder kan met je leven. Het vraagt dus een bepaalde mate van bewustzijn om naar vergeving te kijken op een andere manier. Het goede nieuws is, aangezien je dit deel van de e-course leest, dat dit bewustzijn al aanwezig is. Je hoeft er dus niets meer voor te doen. Geweldig hé 🙂 !
Hoe ziet écht vergeven er uit? Het heeft twee niveaus:
- De andere persoon vergeven en om vergeving vragen
- Jezelf vergeven
De andere persoon vergeven en om vergeving vragen
Hierbij helpt het om het volgende in je achterhoofd te houden:
- Alle gebeurtenissen zijn neutraal.
- Ik ken de achtergrond of historiek van de andere persoon niet.
- Alles is een uitdrukking van liefde of een roep om liefde.
- Ze zijn er niet op uit om mij aan te vallen, ze zitten vast in hun eigen fase 1 spel.
- Deze quote kan ook helpen: “Vergeven is de hoop loslaten dat het anders had kunnen zijn.”
Dan kan je in stilte zeggen: “ik vergeef dat dit is gebeurd”.
Een heel eenvoudig proces dat mij erg heeft geholpen met vergeven, is Ho’oponopono. Het is een proces dat uit vier stappen bestaat. Het is oorspronkelijk afkomstig van Hawaï. Het kwam op mijn pad via andere mensen die het in hun workshops gebruiken en van boeken zoals Zero Limits (geschreven door Joe Vitale en Ihaleakala Hew Len).
Wat zijn de vier stappen of vier zinnen van het proces?
- I’m sorry: Het spijt me.
- Please forgive me: Vergeef me alsjeblieft.
- I love you: Ik hou van je.
- Thank you: Dank je.
In de meest eenvoudige vorm kan je het op deze manier gebruiken: je visualiseert de persoon of personen waarmee je een conflict hebt en zegt deze vier zinnen een aantal keer in stilte.
Wat gebeurt er dan meestal? Je voelt je milder en je voelt meer ‘compassion’ voor de andere betrokkenen. Het wordt ook gemakkelijker om uit het fase 1 spel te stappen en naar je centrum te gaan. Als je dit een tijdje aan het doen bent, wil je er wellicht wat meer mee spelen. Misschien wil je bijvoorbeeld de volgorde van de zinnen veranderen omdat dat natuurlijker voelt voor jou.
Gwendolyn start bijvoorbeeld met ‘I love you’ aangezien dit voor haar aanvoelt als de hartsenergie die doorstroomt, wat voor haar de basis is voor al de rest. Zelf start ik graag met ‘I’m sorry’ omdat ik voel dat dat de weerstand verlaagt zodat er meer bereidheid is om de andere drie zinnen toe te laten. Uiteindelijk doet het er niet toe, want de vier zinnen worden toch gebruikt (en daarnaast doen de zinnen er zelfs niet toe 🙂 ; als je alternatieven vindt die beter aanvoelen, gebruik die dan).
Je kan ook op een andere manier met de zinnen spelen. Ik gebruik hen bijvoorbeeld op de volgende manieren.
Voorbeeld A:
- Gwendolyn, het spijt me dat ik defensief reageerde, het was een trigger uit mijn verleden.
- Vergeef me alsjeblieft.
- Ik houd van je.
- Dank je.
Voorbeeld B:
- Beste klant, het spijt me.
- Vergeef me alsjeblieft dat ik je onder druk zette om het contract te tekenen.
- Ik houd van je.
- Dank je.
Voorbeeld C:
- Beste verhuurder, het spijt me dat ik me een slachtoffer voelde en daardoor van jou een dader maakte (of: … dat ik je als een dader beschouwde).
- Vergeef me alsjeblieft.
- Ik houd van je.
- Dank je.
Als je partner of collega ook dit deel van de e-course leest, dan kan je de zinnetjes luidop zeggen in elkaars nabijheid. Dat maakt het nog krachtiger!
Ik nodig je uit om er mee te spelen. Maak er je eigen ding van!
Jezelf vergeven
Hoewel het proces van anderen vergeven al een heel krachtig proces is en een uitstekende manier om van de uitkijktoren naar je centrum te gaan, is het slechts een eerste stap. Het bevindt zich nog steeds in de dimensie van het fase 1 spel.
Eén van de meest diepgaande (én gemakkelijkste) manieren om enerzijds de waanzinnige wachters te verlossen van hun zware taak en anderzijds de verbinding te maken met mijn Hogere Zelf, is in mijn beleving mezelf vergeven.
“Wat vergeven?” vraag je je misschien af. Mezelf vergeven dat ik het fase 1 spel speel in plaats van ‘The Joyful Game of Life’.
Wanneer ik dan terug Ho’oponopono gebruik, ziet het er zo uit:
- Liefste Hogere Zelf, het spijt me dat ik me liet meeslepen door het fase 1 spel.
- Vergeef me dat ik afgeleid was van het spelen van The Joyful Game of Life.
- Ik houd van je.
- Dank je om onvoorwaardelijk van me te houden.
Op deze manier voel ik me binnen een paar seconden gecenterd en geconnecteerd.
Ik nodig je uit om hier creatief mee te zijn. Maak je eigen zinnetjes. Het belangrijkste is dat je voelt wat ze doen. Je kan gerust de zinnetjes van anderen lenen, maar let er dan wel op dat ze juist voelen voor jou.
Tot binnen drie dagen. Speel ondertussen met de Ho’oponopono!
Jan
